Pracownia Diagnozy i Terapii Autyzmu

Pracownia Diagnozy i Terapii Autyzmu w NZOZ „KOMPAS” zapewnia kompleksową opiekę ambulatoryjną dla pacjentów w zakresie diagnozy i leczenia zaburzeń tzw. spektrum autystycznego. Interdyscyplinarny zespół Poradni tworzą specjaliści psychiatrii dzieci i młodzieży, specjaliści psychologii klinicznej i rozwojowej, pedagodzy i terapeuci rozwojowi, logopedzi, specjaliści rehabilitacji. Zespół diagnostyczno–terapeutyczny współpracuje ze specjalistami lekarzami pełniącymi funkcje konsultacyjne.

Proponujemy:

Spotkania diagnostyczno –konsultacyjne (obserwacja dziecka, wywiad z rodzicami, próby kliniczne oraz analiza dokumentacji medycznej) w soboty – w godzinach dopołudniowych, ustalonych indywidualnie z rodziną.

Czas spotkania diagnostyczno-konsultacyjnego – do 4 godzin.

Celem jest postawienie diagnozy oraz określenie dalszych kierunków terapii i rehabilitacji dziecka. Pacjenci po odbytym spotkaniu otrzymują kartę informacyjną– podsumowanie pisemne wyników diagnozy.

W celu jak najsprawniejszego przeprowadzenia diagnozy i skierowania dziecka na terapię prosimy o wstępne przygotowanie się do procesu diagnostycznego poprzez:

1/ wypełnienie wstępnego formularza zgłoszenia dziecka na diagnozę z elementami wywiadu – i przesłanie go do Ośrodka drogą email’ową

FORMULARZ

2/ zalecane! Wykonanie i przedstawienie na spotkaniu wyników badań i konsultacji:

- konsultacji neurologicznej i ewentualnie zaleconych badań diagnostycznych CSN;

- konsultacji audiologicznej / badania słuchu/;

- konsultacji pediatrycznej z oceną w kierunku ew. zaburzeń czynności tarczycy, alergii, badania serologiczne w kier. toksoplazmozy i cytomegalii, badanie kału na obecność pasożytów i grzybów;

3/ przedstawienie na spotkaniu:

- książeczki zdrowia, kart informacyjnych leczenia szpitalnego, wszelkiej dokumentacji medycznej, jaką posiada dziecko;

- opinii psychologicznych lub innych terapeutów, jeżeli dziecko pozostaje pod opieką;

- opinii z przedszkola /szkoły;

Nasz zespół:

Iwona Zuba - pedagog specjalny, terapeuta, logopeda
Beata Tatrocka Burzawa - specjalista psychiatra dzieci i młodzieży, specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Monika Maj – specjalista psychiatra dzieci i młodzieży,psychoterapeuta
Karina Słaboń – specjalista psychiatra dzieci i młodzieży,
Ewa Stachowiak - specjalista psychologii klinicznej, psychoterapeuta
Joanna Albert - psycholog, psychoterapeuta
Anna Płotek – pedagog, psycholog, psychoterapeuta
Katarzyna Ruszczyk – psycholog, pedagog -terapeuta,
Dorota Nowacka – psycholog,psychoterapeuta
Natasza Możdżeń - psycholog
Tomasz Łosień – specjalista fizjoterapii
Joanna Gęborek - pedagog specjalny, logopeda, neurologopeda

KONSULTANCI

Aleksander Zielnik – specjalista neurolog dzieci i młodzieży

Kompleksowa diagnostyka całościowych zaburzeń rozwoju
Może to autyzm?

Kiedy rozwój dziecka budzi niepokój rodziców zwłaszcza w zakresie mowy i komunikacji, rozwoju ruchowego oraz/lub w sferze emocjonalno - społecznej, możemy podejrzewać występowanie autyzmu czyli tzw. całościowych zaburzeń rozwoju (CZR). Zaburzeniu ulegają podstawowe funkcje psychiczne, jak uwaga, percepcja, motoryka, które upośledzają codzienne funkcjonowanie i kontakt z innymi ludźmi. Wczesna diagnostyka całościowych zaburzeń rozwoju pozwala dostosować warunki życia i rozwoju dziecka do jego potrzeb, ukierunkować terapię i dać wiedzę rodzicom, jak wspierać dziecko w przezwyciężaniu trudności i stymulacji rozwoju sfer deficytowych. Do CZR zalicza się obecnie takie jednostki chorobowe, jak: autyzm wczesnodziecięcy , autyzm atypowy, zespół Aspergera i inne

Diagnoza całościowych zaburzeń rozwojowych w większości przypadków może być przeprowadzona już w pierwszych latach życia dziecka. Rozpoznanie ustala się w oparciu o dokładną obserwację dziecka, wywiad z rodzicami, badanie psychiatryczne, badanie psychologiczne, konsultacje specjalistyczne (neurolog,genetyk,audiolog) oraz inne badania dodatkowe - zależnie od potrzeb indywidualnych. Im wcześniej postawiona diagnoza, tym szybsza interwencja i większe szanse na to, że dziecko w życiu dorosłym będzie mogło sobie całkiem dobrze radzić z codziennymi obowiązkami i wymaganiami społecznymi. Wczesna terapia jest też profilaktyką innych zaburzeń, wtórnych do CZR.W naszym ośrodku diagnostykę całościowych zaburzeń rozwoju prowadzimy kompleksowo tzn. diagnozę stawia zespół specjalistów : psychiatra, psycholog, pedagog i/lub logopeda - z możliwością konsultacji neurologicznej i fizjoterapeutycznej w zależności od indywidualnych potrzeb.

Jakie zachowania dziecka powinny zaniepokoić rodziców?

1. powtarzanie określonych niefunkcjonalnych ruchów ciała (stereotypie),
2. niechęć i opór wobec zmian ( trudności adaptacyjne),
3. problemy z nawiązaniem kontaktu i utrzymaniem relacji z innymi ludźmi,
4. nietypowe używanie przedmiotów i zabawek, tendencja do powtarzających się i schematycznych zabaw,
5. trudności w rozumieniu znaczenia słów i kontekstu wypowiedzi,
6. zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
7. trudności w rozwoju mowy,
8. brak umiejętności naśladowania ,
9. niechęć do kontaktu fizycznego,
10. dziwaczne reakcje na bodźce słuchowe, smakowe i/lub wzrokowe

Rodzaje całościowych zaburzeń rozwoju – krótka charakterystyka

Autyzm wczesnodziecięcy

Autyzm rozwija się do trzeciego roku życia, częściej u chłopców niż dziewczynek. Podstawowe objawy autyzmu to:

1. zaburzenia rozwoju mowy: całkowity brak mowy lub opóźniona mowa, czasem normalny rozwój mowy, a potem zanik nabytych wcześniej umiejętności mówienia;
2. niezdolność do tworzenia i czerpania satysfakcji z interakcji społecznych, preferowanie samotności, silna potrzeba niezmienności otoczenia, unikanie kontaktu wzrokowego, niechęć do bliskości i przytulania się, wąskie zainteresowania;
3. zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej (nierozróżnianie zaimków, np. ja od ty, powtarzanie zasłyszanych słów, całych zdań często niezgodnie z kontekstem wypowiedzi - echolalia, trudności w utrzymywaniu kontaktu wzrokowego i in.), dosłowne odczytywanie komunikatów, nierozumienie aluzji, metafor, ironii, żartów,brak uśmiechu;
4. powtarzanie rytualnych, stereotypowych ruchów, kompulsywne układanie przedmiotów;
5. nadwrażliwość na bodźce w otoczeniu;
6. nadmierne reakcje emocjonalne , w tym tendencja do reagowania agresją i/lub autoagresją;
7. niezdolność do odczytywania emocji innych;
8. łatwość mechanicznego zapamiętywania;
9. brak reakcji na własne imię;
10. niezdolność do naśladowania innych, bawienie się zabawkami w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem;

Uwaga - nie wszystkie dzieci autystyczne przejawiają wszystkie wyżej wymienione cechy. Każdy autysta jest inny i poszczególne nasilenie objawów też może być inne.

Kiedy dziecko nie przejawia wszystkich objawów spełniających kryteria do postawienia diagnozy autyzmu albo kiedy choroba ujawnia się później (po trzecim roku życia), a obserwuje się specyficzne trudności w podstawowych sferach funkcjonowania - wówczas mówi się o autyźmie atypowym

Zespół Aspergera

To zaburzenie ujawniające objawy podobne, jak w przypadku autyzmu wczesnodziecięcego, ale rozwój mowy i rozwój intelektualny są znacznie mniej upośledzone niż w przypadku „zwykłego” autyzmu. Główne symptomy zespołu Aspergera, to:

1. upośledzenie umiejętności społecznych,
2. problemy ze współpracą z innymi ludźmi,
3. problemy z rozumieniem języka niedosłownego,
4. zawężone zainteresowania (izolowana dziedzina wiedzy),
5. przywiązanie do rutyny,
6. problemy z mimiką i niewerbalnym okazywaniem uczuć, unikanie kontaktu wzrokowego i bliskości fizycznej, dziwaczne zachowania,
7. Zespół Aspergera najczęściej diagnozuje się dopiero w wieku szkolnym, kiedy dziecko zaczyna mieć największe problemy w sferze społecznej.

Terapia całościowych zaburzeń rozwoju odbywa się w oparciu o indywidualny program terapeutyczny opracowany dla pacjenta.

Formy terapii:

1. Terapia indywidualna – indywidualna stymulacja rozwoju z zastosowaniem elementów terapii behawioralnej
2. Terapia grupowa- trening/ rozwój umiejętności społecznych
3. Terapia logopedyczna
4. Terapia psychopedagogiczna – stymulacja umiejętności szkolnych
5. Kształtowanie postaw rodziców w zakresie rozwoju umiejętnego wspierania rozwoju dziecka na co dzień (psychoedukacja, trening umiejętności,rozwój relacji)