Leczenie otyłości

Poradnia Leczenia Zaburzeń Jedzenia i Otyłości w NZOZ KOMPAS zapewnia kompleksową pomoc ambulatoryjną dla pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w zakresie diagnozy i leczenia zaburzeń jedzenia i otyłości.

Nasz interdyscyplinarny zespół Poradni to specjaliści psychologii klinicznej, psychoterapeuci, lekarze specjaliści m.in psychiatrzy, internista, kardiolog, diabetolog, chirurg oraz dietetyk, którzy mają wieloletnie doświadczenie w pracy z osobami doświadczającymi w/w zaburzeń, a praca w zespole pozwala na wielowymiarowe i całościowe podejście do problemu każdego pacjenta.

Zespół specjalistów po wstępnych konsultacjach ustala indywidualny plan leczenia w zależności od potrzeb i złożoności problemu każdego pacjenta.

LECZENIE OTYŁOŚCI

Leczenie otyłości odbywa się w teamie terapeutycznym: lekarz psychiatra prowadzący oraz psychoterapeuta indywidualny. Pacjenci konsultowani są i leczeni przez lekarzy różnych specjalności w zależności od występowania chorób współtowarzyszących. W zależności od problematyki indywidualnej pacjenta zalecane są też inne formy terapii. Pacjenci, których BMI przekracza 40 lub 35 i występują u nich choroby towarzyszące (cukrzyca, nadciśnienie, schorzenia układu ruchu, itp.) będą mogli skorzystać z konsultacji chirurgicznej w celu rozważenia wskazań do ewentualnego zabiegu bariatrycznego (chirurgicznego leczenia otyłości).

Nasz zespół:

1. KOORDYNATOR: Aleksandra Oleksiak - specjalista psychologii klinicznej, psychoterapeuta
2. Beata Tatrocka Burzawa - specjalista psychiatra, specjalista psychiatra dzieci i młodzieży
3. Jakub Paliga – specjalista psychiatra, psychoterapeuta certyfikowany PTP
4. Andrzej Marks - specjalista psychiatra, psychoterapeuta
5. Ewa Stachowiak- specjalista psychologii klinicznej, psychoterapeuta

KONSULTANCI:

1. Mariusz Wyleżoł – dr hab. n. med. prof. WIML Kierownik Kliniki Chirurgii w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej w Warszawie, specjalista chirurgii ogólnej. Przewodniczący Sekcji Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej Towarzystwa Chirurgów Polskich, Przedstawiciel Europy do Zarządu Głównego Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Otyłości (IFSO).
2. Grzegorz Smolka – dr med., specjalista chorób wewnętrznych –kardiolog, kardiolog zabiegowy w Górnośląskiego Centrum Medycznego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

W ramach leczenia otyłości oferujemy:

1. kompleksową diagnostykę
2. porady lekarskie i dietetyka
3. psychoterapię indywidulaną

Otyłość jest chorobą przewlekłą, postępującą, determinowaną wieloma czynnikami, mogącą prowadzić do niepełnosprawności w zakresie funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego.

Jednym z podstawowych narzędzi, służącym ustaleniu prawidłowej masy ciała jest indeks masy ciała: BMI (Body Mass Indeks). Światowa Organizacja Zdrowia określiła zakres właściwego BMI w przedziale wartości 18,5 – 25. Klasyfikacja wg BMI wyróżnia:

1. niedowaga - wartość BMI poniżej 18,5 kg/m² u kobiet i poniżej 20 kg/m² u mężczyzn,
2. masa ciała prawidłowa - wartość 18,5-24,9 kg/m²,
3. I stopień otyłości, czyli nadwaga - 25,0-29,9 kg/m²,
4. II stopień otyłości - wartość BMI 30,0-39,9 kg/m²,
5. III stopień otyłości (otyłość olbrzymia zagrażająca życiu) - powyżej 40,0 kg/m².

Nadmiar tkanki tłuszczowej grozi zaburzeniami metabolicznymi prowadzącymi do rozwoju wielu chorób, przede wszystkim cukrzycy; może współwystępować dyslipidemia, zespół bezdechu nocnego, niedokrwienna choroba serca, nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowe stawów, dna moczanowa (2-3-krotnie częściej), choroby pęcherzyka żółciowego; u ludzi otyłych znacznie częściej pojawiają się choroby nowotworowe (u kobiet stwierdzono większe ryzyko zachorowania na raka piersi i trzonu macicy, u mężczyzn - na raka okrężnicy i gruczołu krokowego); depresja i zaburzenia lękowe występują znacznie częściej, niż w populacji generalnej.

Mechanizm powstawania otyłości jest bardzo złożony i coraz więcej badań wskazuje na istotną, a nawet dominującą rolę psychologicznych czynników związanych z występowaniem tej choroby. U sporej części osób otyłych można zdiagnozować zaburzenia odżywiania, co oznacza, że otyłość u tych osób powstała w wyniku zaburzeń jedzenia. Może być często klasyfikowana jako zaburzenie o podłożu nerwicowym w podgrupie zespołów behawioralnych związanych z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi. Traktowana jest wtedy jako wynik przejadania się związanego z innymi czynnikami psychicznymi, które mogą stanowić nieświadomy mechanizm obniżania napięcia i zmniejszania poczucia przykrości poprzez dostarczanie sobie jedzeniem - przyjemności.

Oprócz tego, sama otyłość, niezależnie od jej przyczyn, stanowić może źródło wielu problemów emocjonalnych i zaburzeń, do czego dochodzi najczęściej w wyniku nieudanych próby odchudzana się i stosowania diet. Powoduje to narastanie lęku, drażliwości, osłabienia aż po ciężkie zespoły depresyjne. Ze względu na nasilenie otyłości, ważną grupę pacjentów stanowią chorzy kwalifikowani do zabiegów chirurgii bariatrycznej, do których wskazaniem jest BMI powyżej 40 lub 35 z poważnymi chorobami towarzyszącymi. W grupie pacjentów z otyłością olbrzymią, często występują zaburzenia jedzenia polegające na kompulsywnym objadaniu się (BED), które doprowadziły do skrajnej otyłości, ale jednocześnie stanowią poważne utrudnienie w wypełnianiu zaleceń lekarskich, szczególnie wynikających z leczenia chirurgicznego.

Psychoterapia stanowi zabezpieczenie przed powikłaniami psychologicznymi pojawiającymi się po chirurgicznym leczeniu otyłości, jak np. bulimia nervosa. Konsultacje psychiatryczne i psychologiczne mają zaś na celu stwierdzenie, czy u podłoża otyłości istnieją, bądź w jej wyniku powstają zaburzenia jedzenia oraz inne zaburzenia i problemy emocjonalne, bez terapii których wyleczenie otyłości będzie utrudnione, a nawet niemożliwe.